Przymierze Krwi – cz. 2
Szalom. Jestem Eddie Chumney z Hebraic Heritage Ministries. Witam w programie Hebraic Heritage Ministries Yeshiva Discipleship Program. W tym nauczaniu, jakim będziemy się z tobą dzielić, przedmiotem będzie Przymierze Krwi.
Omówimy teraz dalsze szczegóły dotyczące Przymierza Krwi. Pokażemy wam różne elementy i aspekty przymierza krwi. Składa się ono z następujących rzeczy:
1. Jest to obustronna i wiążąca umowa między dwoma stronami na życie i śmierć, z jasno określonymi parametrami i warunkami.
2. Jest to relacja (związek), która będzie wymagała przelania krwi, do wzmocnienia podniosłości i powagi tej więzi (lub umowy albo związku).
3. Jest to przysięga, jaka jest składana, na potwierdzenie wiecznego aspektu tej umowy, wiążąca składającego do wypełnienia jej warunków.
4. Jest to wyrażenie miłości i zaufania, mające na celu uzupełnienie mocnych i słabych stron każdej ze stron.
5. Po zawarciu przymierza, następuje próba wierności w celu wykazania lojalności wobec przymierza.
Mając zatem te składniki przymierza krwi, możemy teraz podać definicję Przymierza Krwi. Jest ona następująca:
Przymierze Krwi to wiążące, nierozerwalne zobowiązanie między dwiema stronami, oparte na bezwarunkowej miłości, zapieczętowane krwią, które zawiera świętą przysięgę, a które tworzy wieczną relację (związek), w której każda ze stron związana jest określonymi, uzgodnionymi warunkami, na jakie się zgodziła między sobą; zawierające obietnice, błogosławieństwa i przekleństwa, które są ważne lub trwają aż do śmierci.
Teraz podzielę się z wami zarysem tych różnych elementów składowych przymierza krwi. I elementy tego zarysu są tym, czym obszernie się zajmiemy w pozostałej części tego nauczania. Podzielimy się z wami różnymi przykładami przymierza krwi z Biblii. Zatem jego części składają się z następujących rzeczy:
1. Wybrany jest przedstawiciel Przymierza.
2. Mamy wymianę szat: symbolicznie mogą to być suknie, pasy, broń, imiona oraz synowie.
3. Podane są warunki Przymierza: i składają się na nie błogosławieństwa, obietnice i przekleństwa.
4. Następuje „nacinanie” Przymierza. A to nacinanie przymierza to ofiara przymierza.
5. Gdy mamy już nacięcie Przymierza, następuje coś takiego jak ‘przejście przymierza’, lub co inaczej nazywa się „przejściem krwi”.
6. Mamy następnie pieczęć Przymierza. Polegało to na podniesieniu prawej ręki i wymieszaniu krwi. Lub mogła to być blizna, lub jakiś inny symbol.
7. Następuje wypowiedzenie przysięgi Przymierza.
8. Mamy też posiłek Przymierza.
9. Mamy uznane miejsce pamiątki lub jakiś znak, pokazujący, gdzie zostało zawarte Przymierze.
10. Gdy przymierze zostaje zawarte i uzgodnione po obu stronach, mamy teraz przyszły test wierności warunkom Przymierza.
Omówmy teraz bardziej szczegółowo te części składowe. Najpierw wybierany jest przedstawiciel Przymierza. Przedstawiciel to jakiś agent upoważniony do wypowiadania się lub działania w imieniu strony w sprawach Przymierza. Może on reprezentować rodzinę, plemię lub naród. Przedstawiciel musiał być z tej samej krwi i rodziny jak ci, których reprezentował. To on gwarantuje warunki Przymierza. Mówi się, że strona, którą reprezentuje, jest w nim. Innymi słowy, przyjmuje się, że to, co przedstawiciel symbolicznie robi czy dzieje się z nim, jest postrzegane, jakby działo się to i mi.
Numer 2. Wymiana szat. Najważniejszymi przedmiotami wymiany były szaty, pasy, broń, imiona oraz synowie. Szaty reprezentowały wymianę tożsamości i autorytetu. Pasy reprezentowały wymianę siły. Broń reprezentowała wymianę wrogów. Innymi słowy, twój wróg staje się teraz moim wrogiem. Imiona reprezentowały partnerstwo w przymierzu. Synowie stanowili inwestycję w życie drugiej strony.
Teraz spojrzymy na przykład wymiany szat w Piśmie Świętym. W 1 Samuela rozdział 18, wersety 3 i 4 jest napisane:
A Jonatan zawarł z Dawidem przymierze, bo miłował go jak własną duszę. Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, dał go Dawidowi, podobnie jak swoje szaty – aż do miecza, łuku i pasa.
Następnie ustalane są warunki Przymierza. Wymienia się mocne i słabe strony każdej ze stron. Następuje porozumienie odnośnie do obietnic, błogosławieństw i przekleństw. Potem warunki Przymierza były udokumentowywane i zapisywane. Raz na jakiś czas były one czytane na pamiątkę zawarcia przymierza. Sporządzono kopię dla każdej ze stron. Jedynym sposobem na ucieczkę od przymierza była śmierć.
Teraz mamy „nacinanie” przymierza. Wymagało to ofiary co najmniej trzech dużych zwierząt. Tusze były podzielone na pół wzdłuż kręgosłupa i umieszczone na ziemi naprzeciwko siebie. W wyniku tego pojawiał się ślad krwi między połówkami. Ta krew nazywa się śladem krwi.
Przejście przymierza. Przedstawiciele dwa razy przechodzili „śladem krwi”, zatrzymując się pośrodku. Takie przejście reprezentowało śmierć dla żywych i dla własnych korzyści, i rozpoczęcie nowego życia z twoim partnerem z przymierza. Potem wypowiadali swoje obietnice lojalności i składali siebie nawzajem obietnice, których nigdy nie można było złamać. Nazywa się to „błogosławieństwem Przymierza”. Następnie ogłoszono przekleństwo, które oznaczało karę za złamanie warunków umowy. Przy ogłaszaniu klątwy, przedstawiciel wskazywał na krwawe połówki zwierząt i mówił: niech to, co zostało zrobione tym zwierzętom, zostanie mi zrobione, jeśli kiedykolwiek złamię to przymierze.
Następnie przymierze jest przypieczętowywane (pieczęć). Nacinana jest prawa ręka lub nadgarstek. Potem pociera się ze sobą krew obu stron. To mieszanie krwi reprezentowało mieszanie ze sobą życia jednej i drugiej strony. Blizny po ranach nacięcia ich ciał były znakiem przypieczętowania przymierza. Te dwie strony były teraz określane mianem przyjaciele przymierza.
Następnie mamy przysięgę przymierza. Przysięga to mocne potwierdzenie, wiążące kogoś z uzgodnionym przymierzem. Obie strony wzywały imienia bóstwa, jako trzeciej strony, by nadzorowała przymierze. Prosili bóstwo o egzekwowanie błogosławieństwa lub przekleństwa w zależności od sytuacji. Po wypowiedzeniu przysięgi przymierze nie podlegało negocjacjom i nie mogło być zmieniane.
Następnie mamy posiłek przymierza. Każde przymierze kończyło się posiłkiem deklarującym, że Przymierze jest teraz ważne i że strony zaczęły teraz żyć w partnerstwie przymierza. Jedzenie z kimś innym posiłku przy stole reprezentowało wspólne życie w przymierzu. Charakterystycznymi potrawami były najczęściej chleb i wino. Chleb reprezentował zwierzę, jak również moje życie. Wino reprezentowało krew i oddanie mojego życia komuś innemu.
Potem mamy miejsce pamięci i znak tego, że przymierze zostało zawarte. Obie strony decydowały, gdzie zawrą to przymierze. Umożliwiało to członkom rodzin na przyjście i bycie świadkiem. W miejscu zawarcia przymierza stawiano widoczny znak, na pamiątkę dla nich i dla przyszłych pokoleń. Mógł to być ołtarz, kupa kamieni, zasadzone drzewo lub jakiś inny symbol. Przykład takiego pamiątkowego znaku przymierza mamy w Księdze Rodzaju 31:44-45, gdzie tak jest napisane:
Chodź więc, zawrzyjmy przymierze, ja i ty, i niech to będzie świadectwem między mną a tobą. I Jakub wziął kamień, i postawił go jako pomnik.
Kolejny przykład pamiątkowego znaku, że zawarto tam przymierze, mamy w Księga Rodzaju 21:27, 32-33, gdzie tak jest napisane:
Abraham wziął więc owce i woły i dał je Abimelekowi, i obaj zawarli przymierze. Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Potem Abimelek i Pikol, dowódca jego wojska, wstali i wrócili do ziemi Filistynów. Abraham zaś zasadził drzewa w Beer-Szebie i wzywał tam imienia Jahwe, Boga wiecznego.
I wreszcie mamy sprawdzian wierności przymierza, po tym, jak przymierze zostało zawarte. A samo przymierze obejmuje i odnosi się do przyszłych pokoleń. Przymierze wymagało przyszłych próby wierności od każdej ze stron, aby potwierdzić swoją lojalność wobec Przymierza. Przymierze zawarte między dwiema stronami rozszerzało się na przyszłe pokolenia.
Aby lepiej ujrzeć, kiedy Pismo mówi o przymierzu, przyjrzymy się teraz przykładom słów i wyrażeń w Biblii. I pośród słów i wyrażeń w Biblii dotyczących przymierza, mamy następujące:
1. miłość
2. dobroć
3. łaska
4. miłosierdzie
5. wierność
6. przyjaciel
7. lojalność
8. zaufanie
9. pamięć
10. przysięga lub przyrzeczenie
11. testament
12. słowa „w”, „złączone” lub „razem z”
13. słowa „obietnica”, „błogosławieństwo” i „przekleństwo”
14. dziedzictwo lub współdziedzictwo
15. ołtarz lub stół
16. takie przedmioty jak „wino”, „chleb” lub „sól”
17. życie wieczne
18. krew
19. oddawanie swojego życia
20. syn Boży – i określenie to reprezentuje wierność Przymierzu.
Teraz przyjrzymy się fragmentom Pisma Świętemu, które zawierają te słowa lub wyrażenia związane z przymierzem. I w pierwszy, na jaki spojrzymy, zobaczymy w nim, że słowo „miłość” jest związane z przymierzem. W Ezechielu 16:8 jest napisane:
A gdy przechodziłem obok ciebie i spojrzałem na ciebie, oto był to twój czas, czas miłości… związałem się z tobą przysięgą i zawarłem z tobą przymierze, mówi Pan, Jahwe. I stałaś się moja.
Czyli w czasie miłości wszedłem z tobą w przymierze.
Miłowanie Boga Izraela, będąc z Nim w przymierzu, wyraża się w zachowywaniu jego Tory. W 5 Mojżeszowej 7:9 jest napisane:
Uznaj więc, że Pan, twój Bóg, jest Bogiem, Bogiem wiernym, który zachowuje przymierze i miłosierdzie do tysiącznego pokolenia względem tych, którzy go miłują i przestrzegają jego przykazań.
Jaszua powiedział, że miłowanie Go oznacza przestrzeganie Jego przykazań lub zachowywanie Jego Tory. W 14 rozdziale Jana werset 21 jest napisane:
Kto ma moje przykazania i zachowuje je, ten mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie go też miłował mój Ojciec i ja go będę miłował, i objawię mu samego siebie.
Bóg Izraela okazuje miłosierdzie tym, którzy zachowują Jego Torę. W 20 rozdziale Księgi Wyjścia, werset 6 napisano:
A okazujący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mnie miłują i strzegą moich przykazań.
Miłosierdzie Boga Izraela okazywane jest tym, którzy przestrzegaj Jego przykazań. Widzimy to w Psalmie 103:17-18, gdzie tak jest napisane:
Ale miłosierdzie Jahwe od wieków na wieki… nad tymi, którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
Bóg Izraela jest łaskawy. Jest to Jego charakterystyka. W Exodusie 34:6 jest napisane:
Wtedy przechodził Jahwe przed nim i wołał: Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę.
Tora jest łaską. W Psalmie 119 werset 29 tak jest napisane:
Obdarz mnie łaskawie Swoją Torą.
Bóg Izraela ukazuje miłosierdzie. Po hebrajsku słowo oznaczające miłosierdzie to ‘chesed’. A miłosierdzie oznacza miłość (z) przymierza. U Jeremiasza rozdział 9 werset 24 tak jest napisane:
Ale kto chce się chlubić, niech się chlubi tym, że rozumie i zna mnie, wie, że ja jestem Jahwe, który okazuje miłosierdzie, sąd i sprawiedliwość na ziemi. To bowiem mi się podoba, mówi Jahwe.
Miłosierdzie jest miłością przymierza. Możemy to zobaczyć u Jeremiasza rozdział 31 werset 3, gdzie tak jest napisane:
Pan mi się ukazał, mówiąc: Owszem, umiłowałem cię wieczną miłością, dlatego przyciągam cię swoim miłosierdziem.
Bóg Izraela zaręcza się ze swoją oblubienicą w przymierzu miłości (miłosierdziu). I u Ozeasza rozdział 2 werset 19 jest napisane:
I poślubię (zaręczę) cię sobie na wieki; poślubię (zaręczę) cię sobie w sprawiedliwości, w sądzie, w miłosierdziu i w litości.
Miłosierdzie (miłość przymierza lub przymierze miłości) Boga Izraela jest lepszy niż życie. Psalm 63:2 mówi:
Skoro lepsze jest twoje miłosierdzie (‘chesed’ – miłość przymierza) niż życie, moje wargi będą cię chwaliły.
Bóg Izraela jest wierny w dotrzymywaniu przymierza. Księga Powtórzonego Prawa, rozdział 7, werset 9, tak jest tam napisane:
Uznaj więc, że Jahwe, twój Bóg, jest Bogiem, Bogiem wiernym, który zachowuje przymierze i miłosierdzie…
Czyli wierność wiąże się z dotrzymywaniem przymierza. I wszystkie przykazania Boga Izraela są wierne. Psalm 119 werset 86 tak mówi:
Wszystkie twoje przykazania są wierne…
Psalm 119:138
Sprawiedliwe są wszystkie pouczenia Twoje i pełne prawdziwej wierności.
Bóg Izraela zaręcza się ze swoją oblubienica w wierności. U Ozeasza rozdział 2 werset 20 jest napisane:
Zaręczę cię sobie w wierności i poznasz Jahwe.
Wielka jest wierność Boga Izraela. Widzimy to Trenach rozdział 3 wersety 22 i 23, gdzie tak napisano:
To wielkie miłosierdzie Jahwe, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość. Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Bóg Izraela jest pełen współczucia. W Psalmie 86 werset 15 jest napisane:
Ale ty, Panie, jesteś Bogiem łaskawym i litościwym, nieskorym do gniewu, pełnym miłosierdzia i prawdy.
To dzięki współczuciu Bóg Izraela pamięta o przymierzu. W 5 Mojżeszowej 30:3 tak jest napisane:
Wtedy Jahwe, twój Bóg, wyprowadzi cię z twego więzienia i zlituje się (współczucie) nad tobą, i przywróci, i zgromadzi cię ze wszystkich narodów, wśród których Jahwe, twój Bóg, cię rozproszył.
Słowo przyjaciel oznacza bliski związek w przymierzu. Jana 15:15 tak pisze:
Już więcej nie będę nazywał was sługami, bo sługa nie wie, co robi jego pan. Lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo oznajmiłem wam wszystko, co słyszałem od mego Ojca.
Abraham był przyjacielem Boga. U Jakuba 2:23 tak mamy napisane:
I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
Mojżesz był uważany za przyjaciela Boga. W Exodus, rozdział 33, werset 11 jest napisane:
I Jahwe rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem.
Przyjaciel z przymierza będzie gotowy oddać swoje życie. Jana 15:13-14 tak jest napisane:
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś oddaje swoje życie za swoich przyjaciół. Wy jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli robicie to, co wam przykazuję. (Jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli przestrzegacie mojej Tory).
Wierność oznacza lojalność wobec przymierza. Psalm 78:37 tak mówi:
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
W Psalmie 89 werset 28 także widzimy, że wierność lojalność wobec przymierza gdzie tak jest napisane:
Na wieki zachowam dla niego swoje miłosierdzie, a moje przymierze z nim będzie trwałe.
Moje przymierze z nim będzie trwałe lub wierne albo okażę mu lojalność.
Zaufanie oznacza wiarę w przymierze. Psalm 18:2 tak mówi:
Jahwe moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.
Pamiętanie oznacza działanie w sprawie przymierza. W Księdze Wyjścia, rozdział 2, werset 24 tak jest napisane:
Bóg usłyszał ich jęk i wspomniał Bóg na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem.
To, że pamiętać/wspomnieć oznacza działać na rzecz przymierza, możemy zobaczyć w Księdze Kapłańskiej, rozdział 26, werset 42, gdzie tak jest tam napisane:
Wtedy wspomnę na moje przymierze z Jakubem i na moje przymierze z Izaakiem, wspomnę też na moje przymierze z Abrahamem, wspomnę i na tę ziemię.
Kolejny przykład znaczenia pamiętania jako działania na rzecz przymierza pochodzi z Łukasza rozdział 1 werset 68 i werset 72, i tak tam napisano:
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, bo nawiedził i odkupił swój lud; aby okazać miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć swoje święte przymierze.
Przysięga lub przyrzeczenie to obietnica dotrzymania przymierza. W Księdze Liczb rozdział 30 werset 2 jest napisane:
Jeśli mężczyzna złoży ślub Jahwe lub przysięgę i zwiąże swoją duszę zobowiązaniem, to nie złamie swego słowa; wypełni wszystko według tego, co wyszło z jego ust.
Kolejny przykład tego, jak przysięga lub przyrzeczenie jest obietnicą dotrzymania przymierza, znajduje się w Księdze Powtórzonego Prawa 1:8, i tak tam jest napisane:
Oto położyłem przed wami tę ziemię. Wejdźcie do niej i weźcie w posiadanie tę ziemię, którą Jahwe przysiągł dać waszym ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi oraz ich potomstwu po nich.
Kolejny przykład tego, jak przysięga lub przyrzeczenie jest obietnicą dotrzymania przymierza jest w Hebrajczyków rozdział 6 werset 13 i werset 17, gdzie napisano:
Gdy bowiem Bóg dał obietnicę Abrahamowi, a nie miał nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, przysiągł na siebie samego; dlatego też Bóg, chcąc dobitniej okazać dziedzicom obietnicy niezmienność swojego postanowienia, poręczył ją przysięgą.
Testament to wiążące przymierze lub wola danej osoby. Mateusz 26:28.
To bowiem jest moja krew nowego testamentu, która wylewa się za wielu na przebaczenie grzechów.
To, że testament jest wiążącym dla kogoś przymierzem lub wolą tej osoby możemy zobaczyć z Listu do Hebrajczyków, rozdział 9, werset 16, gdzie tak jest napisane:
Gdzie bowiem jest testament, tam musi nastąpić śmierć tego, który go sporządził.
Słowo „połączony (z kimś)” oznacza być w przymierzu z drugą stroną. Mateusz 19:6.
A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.
W 1 Koryntian rozdział 6 werset 17 jest napisane:
Kto zaś się łączy z Panem, jest z nim jednym duchem.
„Razem z” oznacza partnerstwo w przymierzu. W 1 Koryntian, rozdział 3, werset 9 napisane jest:
Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi (razem z Bogiem); wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą.
Słowo „w” wskazuje na partnerstwo przymierza. W Rzymian 3 werset 24 jest napisane:
A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jaszua, Mesjaszu.
2 Koryntian rozdział 5 werset 17
Tak więc jeśli ktoś jest w Mesjaszu, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
Obietnica to przysięga, że dotrzyma się przymierza. W Księdze Powtórzonego Prawa rozdział 19 werset 8 jest napisane:
A gdy Jahwe, twój Bóg, rozszerzy twoje granice, jak poprzysiągł twoim ojcom, i da ci całą ziemię, którą obiecał dać twoim ojcom.
Psalm 105:42
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
Błogosławieństwa związane są z wierność przymierzu. Księga Powtórzonego Prawa rozdział 28 werset 2, tak jest tam napisane:
I spłyną na ciebie te wszystkie błogosławieństwa, i dosięgną cię, jeśli będziesz słuchał głosu Jahwe, swego Boga.
Przekleństwa związane są z zerwaniem przymierza. Księga Powtórzonego Prawa, rozdział 28, werset 45, tak jest napisane:
I spadną na ciebie wszystkie te przekleństwa, i będą cię ścigały, i dosięgną cię, aż cię zniszczą, ponieważ nie słuchałeś głosu Jahwe, swego Boga, by przestrzegać jego przykazań i ustaw, które ci nakazał.
Dziedziczyć lub współspadkobierca wskazuje na związek przymierza. W Rzymian rozdział 8 werset 17 jest napisane:
A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Mesjasza, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
Dziedziczyć lub współspadkobierca wskazuje na związek przymierza. Możemy to zobaczyć w Hebrajczyków, rozdział 11, werset 8, gdzie tak jest napisane:
Przez wiarę Abraham, gdy został wezwany, aby pójść na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo, usłuchał i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.
Objawienie 21:7
Kto zwycięży, odziedziczy wszystko i będę dla niego Bogiem, a on będzie dla mnie synem.
Stół lub ołtarz jest miejscem społeczności przymierza. W Genesis 13:4 jest napisane:
Do miejsca, gdzie poprzednio zbudował ołtarz. Tam wezwał Abram imienia Jahwe.
Zatem Abram chciał mieć społeczność przymierza z Jahwe i zamierzał to zrobić, budując ołtarz Bogu Izraela. U Malachiasza, rozdział 1, werset 7, jest napisane:
Przynosicie na mój ołtarz pokarm nieczysty i mówicie: Czym cię zanieczyściliśmy? Tym, że mówicie: Stołem Jahwe można wzgardzić.
Tak więc ołtarz jest stołem Pana. To, że stół lub ołtarz jest miejscem społeczności przymierza, możemy zobaczyć w Exodusie 40 wersetach 22 i 23, gdyż tak tam jest napisane:
Postawił też stół w Namiocie Zgromadzenia… i poukładał na nim chleby przed Jahwe, jak Jahwe rozkazał Mojżeszowi.
Aby pokazać, Pan chce z nami relacji przymierza, czyni to, kładąc chleb na stole.
Spożywanie chleba razem z winem wskazuje na wspólnotę przymierza. Księga Rodzaju, rozdział 14, wersety 18 i 19, tak w nich jest napisane:
A Melchisedek, król Salemu (pierwotna nazwa Jerozolimy), wyniósł chleb i wino. Był on kapłanem Boga Najwyższego. I błogosławił mu, mówiąc: Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, właściciela nieba i ziemi.
To, że spożywanie chleba i wina wskazuje na wspólnotę przymierze, widzimy z pierwszego listu do Koryntian rozdział 10 wersety 16 i 17, gdzie tak jest napisane:
Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Mesjasza? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą ciała Mesjasza? My bowiem, choć liczni, jesteśmy jednym chlebem i jednym ciałem, bo wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego chleba.
Sól reprezentuje także społeczność przymierza. Księga Kapłańska, rozdział 2 werset 13 tak mówi:
… i nie pozbawisz soli przymierza twego Boga swej ofiary pokarmowej. Przy każdej twojej ofierze złożysz sól.
W 2 Kronik 13 werset 5 jest napisane:
Czy nie powinniście wiedzieć, że Jahwe, Bóg Izraela, dał Dawidowi panowanie nad Izraelem na wieki – jemu i jego synom – przymierzem soli?
Życie wieczne to Boża obietnica w relacji przymierza. U Jana 17 werset 3 jest napisane:
A to jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jaszua, Mesjasza.
Tytus, rozdział 1, werset 2 tak jest napisane:
W nadziei życia wiecznego, które obiecał przed założeniem świata ten, który nie kłamie, Bóg.
Umowa potwierdzona krwią jest przymierzem. W Księdze Wyjścia, rozdział 24, werset 8 jest napisane:
Mojżesz wziął też krew i pokropił lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Jahwe zawarł z wami, według wszystkich tych słów.
Hebrajczyków 13:20
A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, naszego Pana, Jaszua.
Krew na odrzwiach jest znakiem przymierza. Exodus rozdział 12, wers 7 i werset 13 tak mówią:
Potem wezmą z jego krwi i pokropią oba węgary i nadproże domu, w którym będą go spożywać. A ta krew będzie dla was znakiem na domach, w których będziecie. Gdy bowiem ujrzę krew, ominę was…
Krwią mazano rogi ołtarza. W Księdze Kapłańskiej rozdział 4 werset 30 tak jest napisane:
Kapłan zaś weźmie na palec nieco jej krwi i pomaże rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje u podstawy ołtarza.
Krew dokonuje przebłagania za duszę. W Księdze Kapłańskiej rozdział 17 werset 11 tak jest napisane:
Życie wszelkiego ciała bowiem jest we krwi. Ja dałem ją wam na ołtarz dla dokonywania przebłagania za wasze dusze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za duszę.
Twoje życie dane innemu jako znak zaangażowania w związek lub w przymierze. U Jana, rozdział 15, werset 13 tak jest napisane:
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś oddaje swoje życie za swoich przyjaciół.
A także w 1 Jana rozdział 3 werset 16:
Po tym poznaliśmy miłość Boga, że on oddał za nas swoje życie. My również powinniśmy oddawać życie za braci.
A więc Bracia są częścią ciała Mesjasza i wszyscy jesteśmy w Mesjaszu oraz w związku przymierza. On oddał za nas swoje życie, więc i my powinniśmy to robić dla innych naszych braci w przymierzu.
Syn Boży jest tym, który wykazuje wierność wobec przymierza. W Rzymian rozdział 8 werset 14 jest napisane:
Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi.
Innymi słowy, okazujemy posłuszeństwo dla Jaszua i że go kochamy poprzez przestrzeganie jego przykazań lub przestrzeganie jego Tory. I jedyny sposób, w jaki możemy być wierni w przestrzeganiu Jego przykazań, to być prowadzonymi przez Jego Ducha Świętego. W taki to sposób okazujemy Mu naszą wierność i dzięki temu nazywani jesteśmy synami Bożymi. W Galacjan, rozdział 4, werset 7 napisano:
Tak więc już nie jesteś sługą, ale synem, a jeśli synem, to i dziedzicem Bożym przez Mesjasza.
I gdy w ten sposób okazujemy naszą wierność w relacji przymierza, przez bycie wiernym synem, naszą nagrodą będzie odziedziczenie rzeczy, które są nasze, dzięki obietnicom przymierza. W Objawieniu rozdział 21 werset 7 mamy powiedziane:
Kto zwycięży, odziedziczy wszystko i będę dla niego Bogiem, a on będzie dla mnie synem.
Podsumujmy, co mamy omówione w drugiej części tego nauczania na temat krwi przymierza:
1. Jaszua i Jego Ojciec są w relacji przymierza ze sobą
2. Jaszua został zabity przed założeniem świata i Bóg Ojciec był ‘w Jaszua’, jednając świat ze Sobą
3. Wierząc w Jaszuę jako Mesjasza, jesteśmy w relacji przymierza z Nim oraz z Ojcem
4. ‘Syn Boży’ oznacza, że jesteś wierny i posłuszny twojemu powołaniu, i w nagrodę stajesz się dziedzicem w tej relacji
5. Jaszua jest spadkobiercą Królestwa jego Ojca i ci, którzy są wierni Jaszua, odziedziczą wraz z Nim królestwo
6 Hebrajskie słowo oznaczające przymierze jest połączone z hebrajskim słowem oznaczającym jedzenie. W rezultacie wspólne spożywanie z kimś posiłku jest sposobem na wyrażenie relacji przymierza z tym kimś
7. Definicja przymierza krwi jest następująca – jest to wiążące, nierozerwalne zobowiązanie pomiędzy dwiema stronami, oparte na bezwarunkowej miłości, zapieczętowane krwią, na które składa się święta przysięga, która tworzy wieczny związek, w którym każda ze stron jest związana określonymi, uzgodnionymi między nimi warunkami, zawierającymi obietnice, błogosławieństwa i przekleństwa; które trwa aż do śmierci.
Przyjrzeliśmy się też częściom składowym przymierza krwi. I jeszcze raz, są one następujące:
1. Wybrany jest przedstawiciel Przymierza.
2. Mamy wymianę szat: symbolicznie mogą to być suknie, pasy, broń, imiona oraz synowie.
3. Podane są warunki Przymierza: i składają się na nie błogosławieństwa, obietnice i przekleństwa.
4. Następuje „nacinanie” Przymierza. A tym nacinaniem przymierza jest ofiara przymierza.
5. Gdy mamy już nacięcie Przymierza, następuje coś takiego jak ‘przejście przymierza’, lub co inaczej nazywa się „przejściem krwi”.
6. Mamy następnie pieczęć Przymierza. Polegało to na podniesieniu prawej ręki i wymieszaniu krwi. Lub mogła to być blizna, lub jakiś inny symbol.
7. Następuje wypowiedzenie przysięgi Przymierza.
8. Mamy też posiłek Przymierza.
9. Mamy uznane miejsce pamiątki lub jakiś znak, pokazujący, gdzie zostało zawarte Przymierze.
10. Gdy przymierze zostaje zawarte i uzgodnione po obu stronach, mamy teraz przyszły test wierności warunkom Przymierza.
I na koniec podaliśmy wam też przykłady słów lub wyrażeń związanych z przymierzem. A tymi słowami lub wyrażeniami związanymi z przymierzem, jakie wam daliśmy, są:
1. miłość
2. dobroć
3. łaska
4. miłosierdzie
5. wierność
6. przyjaciel
7. lojalność
8. zaufanie
9. pamięć
10. przysięga lub przyrzeczenie
11. testament
12. słowa „w”, „złączone” lub „razem z”
13. słowa „obietnica”, „błogosławieństwo” i „przekleństwo”
14. dziedzictwo lub współdziedzictwo
15. ołtarz lub stół
16. takie przedmioty jak „wino”, „chleb” lub „sól”
17. życie wieczne
18. krew
19. oddawanie swojego życia
20. syn Boży – i określenie to reprezentuje wierność Przymierzu.
tłumaczenie – Bogusław Kluz