Czy jesteśmy w stanie sprawdzić na podstawie Biblii, jak powinien “zachowywać się” Mesjasz?
Zapraszam na poniższe nauczanie:
Poniżej znajduje się skrypt, który sobie można ściągnąć w postaci pliku pdf (Test-na-Mesjasza) lub przeczytać online:
Test na Mesjasza
Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego Żydzi nie rozumieją, że Jezus lub jego hebrajskie imię Jaszua jest Mesjaszem zapowiedzianym przez Proroków już dawno temu?
Nam wydaje się to takie proste.
Często sobie myślimy, że jeśli tylko damy im Nowy Testament, to od razu to złapią.
A jeśli potem to odrzucą, to już ich wina.
Czy rzeczywiście jest to ich winą?
Jaki my w tym mamy udział?
Jeśli poważnie podchodzisz do swojej misji ewangelizowania, to masz przed sobą poważne wyzwanie.
Czy jesteś w stanie udowodnić jakiemuś Żydowi, że Jaszua jest Mesjaszem?
To właśnie robił Paweł… dzień po dniu w synagogach w Dziejach Apostolskich.
I tak wiele tysięcy Żydów rozumiało, że Jaszua był Mesjaszem i że poświęcił Samego Siebie za nas za nasze grzechy. Tak raczej się dziś nie dzieje. Dlaczego? Raczej nie dlatego, że współcześni Żydzi znają lepiej Pismo, niż ci w I wieku.
Co powiedziałbyś komuś, kto byłby Żydem?
Czy przekonałbyś ich, że Jaszua jest obiecanym Mesjaszem?
Jaki mógłby wyniknąć problem odnośnie do Jaszua?
Przez czternaście lat po ukrzyżowaniu tylko Żydzi uczyli się o pierwszym przyjściu i tożsamości ich Mesjasza… tysiące i tysiące Żydów.
Pogan nie było jeszcze na tym obrazku… tylko sami Żydzi.
Możemy o tym przeczytać w Dziejach Apostolskich. Nikt tego nie neguje.
Dlaczego nie ma tysięcy albo dziesiątek tysięcy Żydów przychodzących do poznania ich żydowskiego Mesjasza Jaszua, jak to było w I wieku? Czy coś się zmieniło?
Co się stało?
Dlaczego to ustało?
Czy większość uczy czegoś innego, niż uczył Mesjasz?
Czy większość uczy czegoś innego, niż uczyli apostołowie?
Czy większość uczy czegoś innego, niż uczył Paweł?
Przyprowadzali oni tysiące Żydów do poznania Mesjasza…
Co jest wielkim problem? Jak mamy problem?
Jest kilka problemów… większość jest znana… być może jest to niezrozumienie proroctwa albo trzymają się zbyt wielu tradycji, które są wbrew Bożemu Słowu i to ich zaślepia, np. Marek 7:13.
Z pewnością ciężko jest zobaczyć Jaszua jako Boże Słowo w ciele (Jan 1:14, Obj 19:13), jeżeli czyjeś własne doktryny są przeciwko Bożemu Słowu.
Dla niektórych Żydów to z pewnością stanowi problemy.
Mówimy o wielu takich błędach w naszej serii Brit HaDasza.
Choć wymaga to wiele czasu i cierpliwości, wszystkie te przeszkody mogą być usunięte.
U Pawła czasem to działało a czasem nie. Nie lekceważymy tego, że niektórzy Żydzi stali się odłamanymi gałęziami (Rzym 11), jednak większość to przyjęła, dzięki Jaszua, dzięki apostołom, dzięki Pawłowi.
Chcemy omówić główny powód, dlaczego Żydzi mają trudności z przyjmowaniem Jaszua (Jezusa) jako Mesjasza.
Wejdźmy w kontekst I wieku…
Widzimy, jak Paweł często uczy Słowo Boże i Chrystusa po synagogach…
Dz. Ap. 9:20
Zaraz też zaczął głosić po synagogach, że Jezus jest Synem Bożym.
Dz. Ap. 17:17
Codziennie też prowadził dyskusje w synagodze z Żydami i z bojącymi się Boga, a na rynku z tymi, których tam spotkał.
Dz. Ap. 18:19
Kiedy przybyli do Efezu, zostawił ich, a sam udał się do synagogi, gdzie rozprawiał z Żydami.
Dz. Ap. 19:8
Potem przez trzy miesiące przychodził do synagogi, przedstawiając z całą odwagą prawdę o królestwie Bożym i przekonując ludzi.
Potrzeba wielkiej wiedzy na temat proroctw i opisów ewangelii o Jaszua, by dyskutować z Żydami.
Czasami Pawłowi udawało się z Żydami.
Z drugiej strony, jak już wspomnieliśmy, bardzo często żydowscy przywódcy byli przeciwko Pawłowi, tak jak byli przeciwko Jaszua.
Paweł, tak jak Jaszua, podważał ich ustalony, główny system religijny tradycji i doktryn, które Jaszua nazywał nieprawością.
Paweł także nauczał przeciwko tradycjom i doktrynom, które były też przeciwko Mojżeszowi, podobnie jak czynił to Jaszua w Marku 7, Janie 7:19 i Mateuszu 23.
Ujmując to prosto, Jaszua uczył, że to, co napisał Mojżesz, jest dobre i że tradycje i doktryny żydowskich przywódców, które unieważniają Mojżesza, są złe.
Wielu Żydów zaczęło porzucać tą teologiczną ewolucję, która stała się tymi fałszywymi religijnymi tradycjami i drogami, i zamiast tego zaczęli naśladować tylko Boże Słowo i Jaszua.
Z tego powodu żydowscy przywódcy zaczęli panikować.
To zaczęło potrząsać ich klatką…
Ich władza i wpływy były zagrożone.
Aby wszystko było jasne, Jaszua i Jego naśladowcy nie nauczali przeciwko Mojżeszowi, nauczali oni przeciwko temu, co Żydzi zwali ustnym prawem lub przykazaniami ludzkimi.
Dziś nazywa się to Talmudem. Talmud jest to wersja ustnego prawa Żydów, która została spisana.
Talmud dodawał do Bożego Prawa. Budował on płot wokół Bożego Słowa…
Swoimi szczegółowymi przykazaniami decydowali oni, jak Boży ludzie powinni przestrzegać Boże przykazania… zacieśniali parametry… wymyślali rzeczy…
Zbudowali taką ścianę wokół Bożego Słowa, że trudno było nawet dostrzec, co w ich doktrynach i uczynkach zostało z Bożego Słowa… ukryli Boże Słowo i według słów Jaszua, unieważnili je.
Zbudowali fałszywą religię wokół prawdy Bożego Słowa.
Z powodu ludzkich przykazań Boże Prawo stało się jarzmem lub ciężarem… do tego stopnia, że nie było to już Boże Prawo, lecz system praw wytworzony wokół Prawa Boga. Na przykład, w Sabat nasz Stwórca kazał nam odpoczywać. „Prawo ustne” podawało setki sposobów, co to znaczy odpoczywać i nie odpoczywać. Ludzie mówili ci jak być posłusznym Bogu. Tak naprawdę podążałeś za człowiekiem, zamiast podążać za Bogiem. W tym systemie ludzie stali się Bogiem. Ci, którzy mieli swój autorytet w tym ustnym systemie prawa, zaczęli dostrzegać zagrożenie dla tego systemu i tych dróg w Jaszua i tych, którzy szli za Nim.
Jaszua i Jego naśladowcy przyprowadzali ludzi po prostu do naśladowania Bożego Słowa, a nie przykazań ludzi. Z tego powodu faryzeusze i saduceusze postanowili podjąć działania przeciwko tym, którzy zagrażali ich fałszywym drogom.
Musieli sprawić, by wyglądało to tak, jakby Jaszua był przeciwko temu, co napisał Mojżesz, ponieważ technicznie, niezgadzanie się z Talmudem nie miało mocy prawnej, gdyż technicznie nie było to Boże Prawo.
Najzwyczajniej denerwowało ich, kiedy inni nie chcieli podążać według ich doktryn i tradycji znajdujących się w Talmudzie.
Tutaj zaczyna robić się interesująco.
Ponieważ przywódcy żydowscy nie mogli udowodnić, że Jaszua i Jego naśladowcy uczyli przeciwko Mojżeszowi, wystawiali przeciwko nim fałszywych świadków.
Niestety to przydarzyło się Szczepanowi, Żydowi, który nie był częścią wielu żydowskich tradycji i zaczął tylko naśladować Jaszua i Boże Słowo.
Dz. Ap. 6:13
Tam zaś znów podstawili fałszywych świadków, którzy zeznali: Ten człowiek ciągle występuje przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. Słyszeliśmy bowiem, jak mówił, że Jezus z Nazaretu zburzy to miejsce i poznosi obyczaje, które nam przekazał sam Mojżesz.
Widać tutaj wyraźnie, że jest to fałszywe świadectwo twierdzić, iż Jaszua zmienił Boże drogi, jakie spisał Mojżesz.
Jeśli faktycznie by pozmieniał, to byłoby to prawdziwe świadectwo, a nie fałszywe.
Jeśli pamiętacie, to próbowali tego samego z Jaszua.
W Łukaszu 6:1-2 oskarżali Go o łamanie Sabatu, kiedy w rzeczywistości łamał On tylko żydowskie tradycje i doktryny, Talmud.
W Bożym Prawie zrywanie i jedzenie tego samego ziarna nie jest łamaniem żadnego z Bożych przykazań.
W całej Biblii nie ma takiego przykazania.
Jednakże łamie to pewne przykazania rabinów, co właśnie było celem Jaszua.
Talmud mówi: „Jeżeli kobieta przewraca ziarno, by usunąć plewy, to jest to traktowane jak przesiewanie; jeśli pociera ona kłosy, to jest to traktowane jak młócenie; jeśli oczyszcza ona z domieszek, to jest to przesiewanie ziarna; jeśli zgniata kłosy, to jest to mielenie; jeśli podrzuca je w swojej ręce, to jest to przesiewanie.” [Jer. Sabbat 10a]
Jeżeli Jaszua złamał jakieś Boże przykazanie, to popełniłby grzech (1 Jan 3:4) i nie mógłby być naszą doskonałą ofiarą.
Jakakolwiek doktryna, jakiej uczył lub praktykował Jaszua, która byłaby przeciwna temu, co Mojżesz napisał lub czemukolwiek już ustalonemu jako prawda w Piśmie, zamieniłaby Jego doskonałą ofiarę w ofiarę niedoskonałą, tak mówi biblijna definicja doskonałości.
Talmud podaje nawet dokładny sposób mycia rąk przed posiłkiem. W którymś momencie Jaszua uczył przeciwko faryzeuszom w tej sprawie.
Marek 7:5
Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: Dlaczego uczniowie Twoi nie przestrzegają zwyczajów ojców, lecz zasiadają do jedzenia z nie umytymi rękami?
Zauważcie jak faryzeusze i uczeni wskazują na naukę starszych, a nie na Boże przykazanie, i starają się poprawić i skarcić Jaszua i Jego uczniów na podstawie tradycji, na podstawie przykazań ludzkich…
Oczywiście to nie jest tak, że mycie rąk jest czymś złym… dziś większość ludzi myje ręce przed jedzeniem…
To fakt, że łączyli oni duchową czystość i nieczystość ze swoimi przykazaniami. Wtedy to stało się problemem.
… podawali oni nawet, jak rytuał mycia rąk ma się odbywać.
To wszystko znajduje się w żydowskim Talmudzie, jeśli ktoś chce poczytać.
Jedynie Bóg może powiedzieć, jakie okoliczności i czyny mogą sprawić, że człowiek stanie się czysty lub nieczysty… nie człowiek.
Przekroczyli swoje granice i zaczęli przyjmować autorytet, jaki był zarezerwowany tylko dla Boga.
To skłoniło Jaszua do uczenia ich, by wrócili tylko do tego, co napisał Mojżesz i porzucili puste tradycje i doktryny… by wrócili pod Boży autorytet, a nie ponad.
Marek 7:6-13
A On odpowiedział na to: Obłudnicy, słusznie prorokował o was Izajasz. Napisane jest bowiem u niego:
Lud ten czci Mnie wargami,ale swym sercem jest daleko ode Mnie.
Na próżno bowiem cześć Mi oddają, głosząc nauki, które są tylko ludzkimi nakazami.
Zaniedbawszy przykazania Boże, troszczycie się o przestrzeganie zwyczajów ludzkich, obmywacie dzbany, kielichy i czynicie wiele innych, podobnych rzeczy.
I powiedział im nadto: Dobrze potraficie obchodzić przykazania Boże po to, aby zachować wasze zwyczaje.
A przecież Mojżesz powiedział: Czcij ojca twego i matkę twoją oraz: Niech zginie ten, kto złorzeczy ojcu lub matce.
A wy mówicie: Jeśli ktoś powie ojcu lub matce: korban – co oznacza, że jako dar już zostało złożone to, co ci się należy ode mnie – nie pozwalacie już nic więcej zrobić dla ojca lub matki.
I tak lekceważycie sobie słowo Boże wskutek zwyczajów, które przekazaliście sami sobie. Czynicie zresztą wiele innych, podobnych rzeczy.
Żydzi tak cenili sobie swoje zwyczaje, że nie zdawali sobie nawet sprawy, iż są w błędzie.
Według Jaszua z Mateusza 23 czytali oni nawet z fotela Mojżesza słowo w słowo Boże Prawo, ale w swoich doktrynach i naukach nie praktykowali tego, co właśnie przeczytali.
Zamiast tego tworzyli swoje własne przykazania i praktyki, takie jak mycie rąk przed jedzeniem chleba, czy nie pocieranie dwóch ziaren w Sabat…
Nauczali oni dwóch różnych praw, z fotela Mojżesza uczyli tego, co Mojżesz napisał, oraz uczyli Talmudu, który unieważniał to, co Mojżesz napisał.
Nazwani są hipokrytami. Według Jaszua mamy czynić to pierwsze, nie to drugie.
Tutaj mamy zdjęcie fotela Mojżesza.
Z tego fotela mogli tylko czytać to, co napisał Mojżesz. Jaszua powiedział, że mamy to słuchać i wykonywać.
Mateusz 23:1-3
Wtedy powiedział Jezus do rzesz i uczniów swoich: Uczeni w Piśmie i faryzeusze zasiedli na miejscu, skąd nauczał Mojżesz. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co tylko będą wam nakazywać,
Niestety, kiedy żydowscy przywódcy po przeczytaniu Bożego Prawa schodzili z fotela Mojżesza, zaczynali przedstawiać i uczyć swoje interpretacje i praktyki, które okazywały się być wbrew temu, co powiedział Mojżesz.
Jaszua mówił dalej:
lecz nie naśladujcie ich w tym, co czynią. Mówią oni bowiem, ale sami nie czynią.
Byli hipokrytami. Uczyli Bożego Prawa, ale nie czynili Bożego Prawa.
Jaszua stale im to wypominał, a oni nienawidzili go za to. Lubili swoją religię.
Jan 7:19
Czyż Mojżesz nie dał wam Prawa? A przecież nikt z was nie zachowuje Prawa. Dlaczego chcecie Mnie zgładzić?
Czytając dalej Mateusza 23, dowiadujemy się, że to ich serca były problemem.
Nawet jeśli wykonywali Boże przykazania oraz swoje własne zwyczaje, robili to, by się nadymać, by cała uwaga była skierowana na nich.
Uczyli Bożego Prawa, ale potem czynili inne Prawo, swoje własne… i za to nazywani byli hipokrytami i żmijami…
Mateusz 23:28
Wy również na zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwymi, ale wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości.
Mateusz 23:32
Węże, plemię żmijowe! Jakże wy będziecie mogli uniknąć potępienia piekielnego?
Prawdziwym celem pełnego posłuszeństwa Bożym przykazaniom jest miłowanie Boga oraz miłowanie bliźnich (1 Jan 5:2-3)… ukorzenie się, uniżenie się… a nie miłowanie siebie i wywyższanie siebie…
O tym pisał Mojżesz, a faryzeusze tego nie dostrzegli.
Autor Psalmu 119 z całą pewnością to dostrzegł.
To dlatego żydowscy przywódcy mieli taki problem z Jaszua i Jego naśladowcami.
Ponieważ On w pełni nauczał prawdziwego celu Bożego Prawa, jakie spisał Mojżesz.
Żydowscy przywódcy dalej starali się ochraniać swoje fałszywe religijne zwyczaje, które były przeciwko Mojżeszowi.
Uwzięli się nawet na Pawła, jak kiedyś zrobili to z Jaszua. Postawili fałszywe oskarżenia, że uczył on przeciwko Mojżeszowi…
Dz. Ap. 21:20-24
Słysząc to, poczęli wielbić Boga, a do niego powiedzieli: Bracie, widzisz, ile tysięcy Żydów uwierzyło już, a jednak wszyscy nadal trzymają się gorliwie Prawa. O tobie zaś mówią, że wszystkich Żydów mieszkających wśród pogan namawiasz do odstępstwa od Mojżesza, mówisz, że nie powinni poddawać obrzezaniu swych synów ani zachowywać ich zwyczajów. Co teraz zrobić? Oni na pewno dowiedzą się, że tu przybyłeś. Zrób tak, jak ci powiemy. Jest tu czterech mężczyzn, którzy złożyli ślub. Weź ich z sobą, poddaj się razem z nimi oczyszczeniu, na siebie weź wszystkie koszta także za nich, żeby mogli ponownie ostrzyc sobie głowy. Będzie to dla wszystkich dowód, że w tym, co się o tobie mówi, nie tylko nie ma nic z prawdy, lecz że przeciwnie, ty sam tak jak inni przestrzegasz (chodzisz w) Prawa.
Zauważcie tutaj, jak prawdziwi wierzący byli gorliwi wobec Bożego Prawa i że Paweł był oskarżany o odrzucanie nauczania Mojżesza.
Jakub mówi, że oskarżenia Żydów były fałszywe i że Paweł przestrzegał i uczył całego Bożego Prawa, jakie napisał Mojżesz. Zauważcie, jest to interesujące, Jakub definiuje chodzenie w Prawie jako przestrzeganie Prawa (Dz. Ap. 21).
Jeśli Jakub mówi, że Paweł z całą pewnością przestrzegał i nauczał tego, co napisał Mojżesz oraz skoro Paweł uczynił później to, co zalecał Jakub, by udowodnił tym, że nie uczy przeciwko Mojżeszowi… to mamy tylko trzy możliwe wnioski:
Albo Jakub i Paweł byli
-
Kłamcami
-
Wariatami
-
lub mieli słuszność
Jakub definiuje nawet, że „właściwe chodzenie” oznacza przestrzeganie Prawa, jakie napisał Mojżesz.
To oznacza także, iż Jakub uczy, że jeżeli ktoś nie chodzi i nie uczy według Mojżesza, to ten ktoś nie chodzi (postępuje) właściwie.
Jeżeli nie chcemy zacząć oskarżać Pawła i Jakuba o bycie kłamcami lub wariatami, to musimy przyjąć, że mieli rację.
Dla tych, którzy są całkowicie przekonani w swoim rozumieniu listów Pawła, że wyraźnie uczą one przeciwko Mojżeszowi, to może sprawić ogromne zamieszanie.
Ale to dlatego Piotr ostrzegał o listach Pawła, mówiąc, że są one trudne do zrozumienia, łatwo je można przekręcać, i że mogą prowadzić do nieprawości (2 Piotr 3:15-17).
Wielu, czytając list Pawła, czyni te same oskarżenia wobec Pawła, jakie czynili faryzeusze.
Jest to niesamowita ironia, a nawet żart, gdyby nie okazywało się to błędem.
21 rozdział Dziejów Apostolskich nie był wyjątkową sytuacją u Pawła.
Ataki na Pawła, że uczy on przeciwko Mojżeszowi, były stałe, tak jak to jest i dziś.
Paweł wciąż otrzymuje te same fałszywe oskarżenia…
Dz. Ap. 24:13-14
Na potwierdzenie stawianych mi zarzutów z pewnością nie będą mogli przedłożyć ci żadnych dowodów. Lecz jedno sam chcę wyznać przed tobą: Wierząc we wszystko, co zostało napisane w Prawie i u Proroków, służę Bogu moich ojców zgodnie z zasadami tej drogi życia, którą oni nazywają sektą.
Dz. Ap. 25:7-8
Kiedy pojawił się Paweł, natychmiast otoczyli go Żydzi przybyli z Jerozolimy i stawiali mu wiele zarzutów, ale żadnego z nich nie mogli udowodnić. A Paweł bronił się mówiąc: Nie dopuściłem się niczego ani przeciwko Prawu żydowskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko cesarzowi.
Można sobie pomyśleć, że wszystko, co musieli zrobić, by obronić swe oskarżenia, to przeczytać listy Pawła.
Tego właśnie dziś tak wielu uczy. Zakładając, że chcąc zrozumieć, iż to, co napisał Mojżesz, jest przestarzałe i nieaktualne, przeczytaj Pawła.
Czy nie sądzicie, że faryzeusze pomyśleliby o tym przy swoich oskarżeniach?
Jeśli listy Pawła rzeczywiście uczyły przeciwko Mojżeszowi, to żydowscy przywódcy z łatwością mogli udowodnić swe oskarżenia wobec Pawła.
Jego własne listy powinny były go pogrążyć…
Ale oto, co się dzieje, Paweł i Jakub mówią, że wykorzystując jego listy w ten sposób, okazuje się to fałszywymi oskarżeniami przeciwko niemu.
Smutną rzeczywistością jest to, że tak wielu źle zinterpretowało Pawła i nie zbadało tych listów w hebrajskim kontekście I wieku, w jakim zostały one napisane i przekazane.
Faryzeusze nie mogli wykorzystać listów Pawła do poparcia swych oskarżeń, że Paweł nauczał przeciwko Mojżeszowi, ponieważ rozumieli oni te debaty, kontekst I wieku oraz hebrajskie myślenie.
I chociaż wielu żydowskich przywódców I wieku usilnie starało się oskarżać Pawła, to jednak wielu Żydów zaczęło iść za Jaszua i za Bożym Słowem, zostawiając za sobą większość błędówich doktrynalnego bagażu… dodatki, jakie dominujący system religijny dodał do Bożego Słowa.
To dowodzi, że Żydzi, którzy wierzyli, że całe Prawo i Prorocy są prawdą, mogli także uwierzyć i pójść za Jaszua.
To nie było niemożliwe. Żydzi zaczęli iść za Jaszua. Rozpoznali w Nim obiecanego żydowskiego Mesjasza.
Problemy z niewłaściwym interpretowaniem proroctw lub z religijnym bagażem mogły być przezwyciężone w I wieku i dla wielu Żydów tak właśnie było.
Te same problemy, jakie napotykał Paweł w I wieku, takie jak religijny bagaż czy niewłaściwa interpretacja proroctw, istnieją i dzisiaj w żydowskich społecznościach.
Te rzeczy nie zmieniły się. Wciąż jest dziś wielu Żydów, którzy nie lubią, gdy mówi się coś przeciwko Talmudowi.
Dziś reagują tak samo, jak reagowali na Jaszua lub Pawła.
Ale nawet jak ci się uda dotrzeć i pokonać te przeciwności, to praktycznie pewne jest, że tracisz nadaremnie czas.
Na przykład, są dzisiaj Żydzi zwący się Karaici, trzymający się tylko Pisma, którzy dostrzegają teologiczne problemy Talmudu, tak jak i Jaszua…
Ale i tak wciąż Go nie akceptują.
Nawet gdy usunie się Talmud, największą przeszkodę w I wieku, to wciąż Go odrzucają.
Dlaczego?
Dziś mamy nowy problem.
Pamiętacie, że wszystkie oskarżenia przeciwko Jaszua, przeciwko Szczepanowi, przeciwko Pawłowi, były fałszywymi oskarżeniami?
… oskarżenia, że zmieniło się to, co napisał Mojżesz?
… oskarżenia, że Jaszua przyszedł, by zmienić Boże Prawo?
… fałszywe oskarżenia, że Paweł uczył przeciwko Mojżeszowi?
Gdy w I wieku żydowscy przywódcy wysuwali te oskarżenia, okazywały się one fałszywymi.
Dziś niestety główny nurt chrześcijaństwa czyni te same oskarżenia przeciwko Jaszua, przeciwko Pawłowi, i teraz nazywają je prawdziwymi. Nazywają je PRAWDZIWYMI oskarżeniami.
Możesz poczuć się tym dotknięty.
A może powiesz: co z tego? Jakie to ma znaczenie?
Ma to znaczenie, jeśli chcesz, by Żyd poznał swego żydowskiego Mesjasza.
Jeśli nie obchodzi cię, by Żydzi poznali Jaszua, żydowskiego Mesjasza, to masz rację, być może nie ma to znaczenia.
Jednakże, jeśli poważnie traktujemy ewangelizację, to mamy problem i musimy go rozwiązać.
Pozostaje jeden olbrzymi problem, który na 100% powstrzyma Żyda od poznania swego żydowskiego Mesjasza…
dopóki wie on i wierzy, że Stary Testament jest w 100% prawdziwy… Żyd, który nie wierzy, że początek Biblii jest prawdziwy, nie ma z tym problemu; albo Żyd, który nie do końca rozumie początek Biblii, też nie ma z tym problemu.
Ale dopóki wierzą oni w Prawo, Proroków i Pisma, to nie masz żadnej nadziei na pozytywne przedstawienie Jaszua Żydowi.
Czy chcecie wiedzieć dlaczego?
To jest dość poważna sprawa…
Są miliony ludzi na świecie, którzy wierzą, że pierwsza połówka Biblii jest prawdziwa, a jednak wciąż odrzucają żydowskiego Mesjasza, Jaszua…
Dlaczego?
W I wieku i przez kilka następnych wieków Żydzi tłumami przychodzili do poznania Mesjasza. Ale niestety, w większości przypadków to się dziś nie dzieje, ani nie działo przez ostatnie 1700 lat.
Żyd, który dobrze zna swoje Pismo, najprawdopodobniej odrzuci typowy obraz Jaszua.
Nie ma innego wyjścia.
Dlaczego?
Odpowiedź będzie i szokująca i raczej przeciwna współczesnym doktrynom chrześcijaństwa.
Nie lubimy tej odpowiedzi, ale nie możemy się także zaprzeć prawdy.
Z tego powodu miliony Żydów nigdy nie pozna swego Zbawiciela.
Powodem, dla którego wielu Żydów zapiera się „Jezusa”, gdy im się Go przedstawia, jest to, że Bóg powiedział Żydom, by nie przyjmowali „Jezusa”.
Postaram się to powiedzieć jaśniej… Bóg powiedział, aby ten, kto wierzy, że Stary Testament jest prawdą, nie wierzył w typowy obraz Jezusa.
Zanim zaczniecie wołać heretyk i zatrzymacie nauczanie, zbadajmy to, co powiedziałem ze Słowem Bożym.
Przypomnijcie sobie, co ustaliliśmy wcześniej.
W I wieku Jaszua, Szczepan i Paweł uczyli i wykonywali to, co napisał Mojżesz.
Żydowscy przywódcy mieli tylko problem z czynieniem Bożego Słowa, a nie z Talmudem, którego także lubili nauczać i czynić.
Dlatego żydowscy przywódcy wystawiali fałszywe oskarżenia wobec Jaszua, Szczepana i wobec Pawła, że uczyli oni przeciwko Mojżeszowi.
Według tego, co jest napisane w Biblii, były to fałszywe oskarżenia. W rzeczywistości uczyli oni Mojżesza.
Jeśli Paweł faktycznie byłby przeciwko Mojżeszowi, to żaden Żyd by mu nie uwierzył… nigdy…
Żydzi wierzą, że Stary Testament jest prawdą.
Wierzą także, że Bóg myśli to, co mówi.
Bóg powiedział, by nie wierzyć nikomu, kto zmienia Boże Prawo.
Bóg powiedział, że jest to fałszywy prorok.
Żydzi uwierzyli Bogu, gdy kazał spisać to Mojżeszowi i dlatego Żydzi nie mogą uwierzyć w typowy obraz Jezusa albo Pawła.
Ponieważ typowy obraz Jezusa i Pawła uczy, że Jezus przyszedł stworzyć nową religię zwaną chrześcijaństwem, że ustanowił nowe przykazania, a starych się pozbył.
5 Mojżeszowa 13 uczy nas, że jeśli pojawi się jakiś prorok, który namawiałby do pójścia za innymi przykazaniami, niż te, które już zostały przekazane przez Mojżesza, to jest to traktowane jak pójście za innymi bogami… nawet jeżeli ich znaki, cuda i sny okażą się prawdą.
Jeśli ukazujemy Jaszua, a nawet Pawła, czyniącego cuda, znaki, którego wizje się sprawdzają, ale uczącego innych przykazań w swojej nauce… prawdziwy Żyd odrzuci to bez wahania.
Nie dlatego, że jest uparty, ignorantem, dumny, czy coś w tym stylu…
Ale dlaczego? Ponieważ wierzą oni, że pierwsza połówka Biblii jest prawdą…
5 Mojżeszowa 13:2-6
Jeżeli pojawi się wśród was jakiś prorok albo wróżbita i zapowie wam jakiś znak, albo cud, a potem rzeczywiście wydarzy się znak albo cud, o którym on mówił, i wtedy powie ci tak: Chodźmy do innych bogów, do bogów, których ty jeszcze nie znasz, zacznijmy im służyć – to pamiętaj, żebyś nie słuchał słów takiego proroka albo wróżbity. Albowiem Jahwe, wasz Bóg, będzie was doświadczał, aby się okazało, czy kochacie Jahwe, waszego Boga, z całego serca i z całej duszy. Będziecie chodzić wiernie za Jahwe, waszym Bogiem, i jego będziecie się lękać. Będziecie zachowywać Jego przykazania, słuchać Jego głosu; Będziecie mu służyć i starać się być zawsze blisko Niego. Natomiast ów prorok albo wróżbita niech będzie skazany na śmierć za to, że nawołuje do buntu przeciwko Jahwe, waszemu Bogu, który was wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli, i za to, że odwodzi was od drogi, którą polecił wam kroczyć wasz Bóg, Jahwe. W ten sposób usuniecie zło spośród was.
13 rozdział 5 Mojżeszowej mówi nam to bardzo wyraźnie. Każdy prorok, nawet jeśli jego znaki i cuda będą prawdziwe, gdy będzie uczył lub próbował odciągnąć lud do innych przykazań, niż te od Mojżesza, ma być traktowany wśród nich jako zło. To, jak główny nurt chrześcijaństwa przedstawia Jezusa bądź Pawła, oraz Nowy Testament, dla swoich celów, Żydzi nie mają innego wyboru, jak uważać Jezusa i Pawła za fałszywych.
… nie dlatego, że Jezus lub Paweł faktycznie byli fałszywi… lecz dlatego, że współczesne doktryny uczą, że Boże Prawo zostało zmienione.
Miliny Żydów nigdy nie pozna swego Zbawiciela…
Nigdy nie doświadczą błogosławieństwa Nowego Przymierza, w którym to samo Prawo (Jer 31:31-33) jest zapisane w naszych sercach, a nie zmienione prawo… i oni o tym wiedzą.
Czytają Proroków… i według Ezechiela 36:26-27 Duch ma ich prowadzić w Prawdzie (Psalm 119:142), by przestrzegać Bożego Prawa, nie by Duch odwodził nas od Bożego Prawa.
To ich wiara w prawdziwość Starego Testamentu połączona z poprzekręcanym Pawłem powstrzymuje ich od uwierzenia w prawdę Nowego Testamentu
… nawet gdy Paweł i Jakub bronią się przed tym niezrozumieniem, a Piotr już z góry ostrzega nas przed takim wykręcaniem listów Pawła, co łatwo można zrobić, ale wiedzie to do nieprawości (2 Piotr 3:15-17).
5 Mojżeszowa 13 uczy nas dalej, nakazując Żydom, którzy nie idą za innymi przykazaniami, którzy nie obalają ani nie unieważniają Bożych przykazań, nakazuje tym Żydom, by nie usuwali nawet jednej kreski z Bożego Prawa (Mateusz 5:17, 19).
Zamiast tego mają wypełniać Boże Prawo, uczyć całości Prawa, tak jak czynił to Jaszua, żyjąc nim, jako drogą, prawdą, życiem, światłością, doskonałą wolnością, jako Słowo w ciele… my też tak samo mamy chodzić… dostosowywać się do tego samego obrazu…
5 Mojżeszowa 13:18
Nie wolno ci zabrać niczego z tego, co zostało obłożone klątwą, żeby Jahwe ochłonął ze swego gniewu i okazał ci łaskawość oraz miłosierdzie i żeby was pomnażał tak, jak to poprzysiągł twoim przodkom, jeśli będziecie słuchać głosu Jahwe, waszego Boga, zachowując wszystkie jego przykazania, które dziś zostały wam ogłoszone, i czyniąc to, co prawe w oczach Jahwe, twojego Boga.
To dlatego, że wielu wciąż fałszywie świadczy przeciwko Jaszua i Pawłowi, Żydzi odrzucają Jaszua i Pawła.
Żydzi muszą tak zrobić… Bóg im tak powiedział w Swoim Słowie… a wierzą oni, że Boże Słowo jest prawdą.
Myślisz sobie, że większość chrześcijan też powinna odrzucić fałszywe oskarżenia przeciwko Jaszua i Pawłowi, skoro jest to mówione w tym samym prawdziwym Starym Testamencie…
5 Mojżeszowa 12:31 też stanowi problem.
Bóg wyraźnie powiedział, że mamy nie czcić Go w ten sam sposób, jak czczeni byli fałszywi bogowie.
On nienawidzi ich dróg i tradycji i świąt boga słońca. Nawet jeżeli z jakiegoś powodu lubimy te tradycje i zwyczaje, Bóg powiedział, byśmy nie używali tych dni i takich sposobów na uwielbianie Go.
5 Mojżeszowa 12:31
Nie będziecie tak postępowali z Jahwe, waszym Bogiem. Tamte narody bowiem czyniły dla swoich bogów to wszystko, co budzi odrazę w Jahwe. Składali oni na ofiarę całopalenia dla swoich bożków nawet własnych synów i własne córki.
Powinno nam zupełnie wystarczyć, że Bóg mówi, byśmy Go nie czcili w pogański sposób i w pogańskie dni.
To powinno nam wystarczyć, ponieważ mamy Go czcić tak, jak On chce być czczony… a nie tak jak my chcemy Go czcić.
Żydzi bardzo dobrze wiedzą, że Boże Narodzenie i Wielkanoc są w dniach fałszywego boga słońca i zawierają w sobie fałszywe tradycje tego boga… a wszystko po to, by czcić i wielbić Boga.
Problemem jest to, że Żydzi wierzą, że Stary Testament jest prawdziwy.
Jakakolwiek ewangelizacja prawdziwego Żyda utknie tutaj.
To będzie porażka nr 2 dla przeciętnego chrześcijańskiego misjonarza.
Problemem dla chrześcijańskiego misjonarza jest to, że nie może on zmienić tego, co mówią Żydzi… bo jest to w Biblii.
Każda encyklopedia potwierdza, że tradycje Saturnaliów, Mitraizmu i innych tradycji boga słońca zostały zaadoptowane przez główny nurt chrześcijaństwa i uznane za święte, nie przez Boga, lecz przez ludzi.
W tym nie ma różnicy, bo Żydzi podobnie stworzyli sobie Talmud z takimi samymi tradycjami.
Żydzi widzą hipokryzję… sprzeczność…
Stąd mamy tyle milionów Żydów, którzy nie znają swego Mesjasza, ponieważ tak wielu trzyma się fałszywych oskarżeń przeciwko Jaszua i Pawłowi. Na dodatek wprowadzają zwyczaje boga słońca, dni i tradycje do swego uwielbiania Boga.
Nawet następny werset jest kolejnym powodem, dlaczego Żyd, który wierzy w początek naszej Biblii, nie może przyjąć typowego obrazu Jaszua czy Pawła.
5 Mojżeszowa 13:1
Wszystko, co wam przykazałem, zachowujcie dokładnie i wprowadzajcie w życie, niczego nie dorzucając ani nie odejmując niczego.
Jaszua nie mógł dodawać ani odejmować z tego, co napisał Mojżesz, gdyż w oczywisty sposób łamałby Boże przykazanie…
… a to byłoby grzechem… byłaby to bardzo niedobra rzecz dla kogoś, o kim twierdzimy, że jest naszą doskonałą, bezgrzeszną ofiarą…
Nie możemy także ukazywać Pawła jako grzesznika, gdyż Paweł nie mógł stworzyć doktryn, które dodają lub coś ujmują z Bożego Prawa.
To jest cios nr 3 od Żyda wierzącego, że początek naszej Biblii jest prawdziwy.
Jest dziesiątki innych problemów i wszystkie skutkują fałszywym rozumieniem Jaszua i Pawła, gdy chodzi o Mojżesza.
To było tylko kilka.
Być może naród Żydowski któregoś dnia dostąpi faktycznego zainteresowania ewangelią, taką, która zawiera rzeczywisty i prawdziwy obraz zarówno Jaszua, jak i Pawła.
Nawet dzisiaj Paweł wciąż broni się w Dziejach Apostolskich przeciwko tym fałszywym oskarżeniom, także Piotr wciąż nas ostrzega przed błędnym rozumieniem listów Pawła, wiodącym do nieprawości.
Oskarżyciele Szczepana są wciąż tak samo fałszywi dzisiaj, jak byli w I wieku, bo Jaszua nie przyszedł, by cokolwiek zmieniać w Mojżeszu.
Wszystkie przykazania Boga mają być przestrzegane z tego samego powodu, bo miłujemy Boga (1 Jan 5:2-3).
… ponieważ Boże drogi są doskonałe (Psalm 19:8-12)
… ponieważ Boże drogi to wolność od grzeszenia (Psalm 119:44-45, Jakub 1:25)
… ponieważ Boże drogi są prawdą (Psalm 119:42)
… ponieważ Boże drogi są światłością (Przypowieści 6:23)
Można by tak ciągnąć i ciągnąć, dlaczego Boże Prawo jest takim błogosławieństwem.
Przeczytajcie Psalm 119, ten gościu to odkrył.
My wszyscy jesteśmy zbawieni łaską przez wiarę, pamiętajcie, jesteśmy zbawieni z łaski. Ponieważ nasza wiara jest w Boże Słowo, którym jest Chrystus, nasz Mesjasz, następnie, jeśli faktycznie wierzymy, że Boże Słowo jest prawdą, to będzie to widoczne w naszym zachowaniu; a początek tej Księgi to też jest Boże Słowo.
Posłuszeństwo Bożemu Prawu jest produktem naszej wiary oraz dowodem naszej wiary. Jest to darem, że Bóg nam nawet daje takie doskonałe instrukcje.
I na zakończenie, aby wszystko było jasne, pojawiają się częste głosy, że Mojżesz nie był przeznaczony dla nikogo innego, lecz tylko dla genetycznego rodowodu Izraela.
Mojżesz napisał, że Boże Prawo jest dla wszystkich, dla naturalnych Izraelitów, a także dla obcych, przechodniów czy pogan, którzy wiarą zostali wszczepieni do Izraela.
4 Mojżeszowa 15:15-16
To samo prawo obowiązuje w tym przypadku zarówno was, jak i obcych, którzy wśród was przebywają. Prawo to zostało ustanowione na zawsze dla wszystkich waszych potomków, tak dla cudzoziemców, jak i dla was, wobec Jahwe. Jedne i te same reguły obowiązują was i cudzoziemców, którzy wśród was żyją.
(2 Mojż 12:19) (2 Mojż 12:38) (2 Mojż 12:49) (3 Mojż 19:34) (3 Mojż 24:22) (4 Mojż 9:14) (4 Mojż 15:15-16) (4 Mojż 15:29) (np. Rut) (Izaj 42:6) (Izaj 60:3) (Mat 5:14) (Efez 2:10-13) (Dz. Ap. 13:47) (Rzym 11:16-27) (Jer 31:31-34) (Ezdr 37) (1 Jan 2:10) (1 Jan 1:7)
Nie istnieje coś takiego jak Boże Prawo dla Żydów i Boże Prawo dla pogan. On podarował Swoje doskonałe instrukcje każdemu, aby nikogo nie brakowało.
Mamy nadzieję, że to rozważanie było dla was błogosławieństwem, i pamiętajcie, by wszystko badać…
Szalom
tłumaczenie Bogusław Kluz
Kościół Drogi 